Edward Balcerzan

fot. Józef Malinowski

EDWARD BALCERZAN – urodził się w 1937 w Wowczańsku pod Charkowem. Matura w 1956 r. w Szczecinie; w Poznaniu studia polonistyczne i praca naukowo-dydaktyczna w UAM. Był członkiem zespołu redakcyjnego miesięcznika „Nurt”, współtwórcą dwumiesięcznika „Teksty”. Literaturoznawca, tłumacz, pisarz, członek korespondent PAU, doktor hc Uniwersytetu Szczecińskiego. W swoich pracach zajmuje się kilkoma obszarami komunikacji literackiej. Rekonstruuje przeobrażenia poezji XX i XXI wieku, historycznoliterackie rytmy jej „strategii lirycznych” i „ideologii artystycznych”; analizuje kunszty autorskie Bolesława Leśmiana, Brunona Jasieńskiego, Juliana Przybosia, Wisławy Szymborskiej, Mirona Białoszewskiego, Zbigniewa Herberta i in. W refleksji teoretycznoliterackiej najważniejszymi kategoriami są dla niego literackość, nowatorstwo, autor. W dyskursie metodologicznym – napięcia między powinnościami poznawczymi badacza a jego zaangażowaniem społecznym. W studiach nad sztuką przekładu – jej cechy swoiste. Opublikował m. in. Kręgi wtajemniczenia (1982), Przygody człowieka książkowego (1990), Śmiech pokoleń – płacz pokoleń (1997), Zuchwalstwa samoświadomości (2005), Tłumaczenie jako „wojna światów” (2009, 2010, 2011), Pochwała poezji (2013). Literackość (2013), Literatiness (2016). W Wydawnictwie Pasaże opublikował tom szkiców Kim jesteś, humanisto? (2018).