Wojciech Ligęza

fot. z archiwum autora

Wojciech Ligęza – historyk literatury, krytyk literacki, eseista, profesor zwyczajny na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jego zainteresowania obejmują poetykę nowoczesnej poezji i prozy polskiej, współczesną literaturę polską na obczyźnie oraz relacje pomiędzy literaturą a innymi sztukami. Autor książek: Jerozolima i Babilon. Miasta poetów emigracyjnych (1998), Jaśniejsze strony katastrofy. Szkice o twórczości poetów emigracyjnych (2001), O poezji Wisławy Szymborskiej. Świat w stanie korekty (2002), Pod kreską. Teksty z lat 1996–2013(2013, II wyd. 2017), Bez rutyny. O poezji Wisławy Szymborskiej i Zbigniewa Herberta (2016), Nieoczywistość. Posłowia, wstępy, szkice (2017). Opatrzył obszernym wstępem i opracował Wybór poezji Wisławy Szymborskiej w Bibliotece Narodowej (seria I nr 327, 2016). W Wydawnictwie Pasaże ukazał się zbiór Ale książki. Dziewięć szkiców o poezji (2021).

Współautor, redaktor i współredaktor tomów zbiorowych, m. in.: Pamięć głosów. O twórczości Aleksandra Wata(1992), „Ktokolwiek jesteś bez ojczyzny…” Topika polskiej współczesnej poezji emigracyjnej (1995), Powroty w zapomnienie. Dekada literatury emigracyjnej 1989–1999 (2001), Portret z początku wieku. Twórczość Zbigniewa Herberta – kontynuacje i rewizje (2005), Etapy Józefa Wittlina (2014), „Stoję i patrzę na czym ten świat stoi”. O twórczości Ewy Lipskiej (2018). W swoich rozprawach i szkicach zajmował się   twórczością Wierzyńskiego, Wittlina, Wata, Miłosza, Gombrowicza, Schulza, Gałczyńskiego, Czuchnowskiego, Łobodowskiego, Obertyńskiej, Szymborskiej, Herberta, Harasymowicza, Lipskiej, Szubera, Mrożka, Pankowskiego i innych. Publikował w takich pismach, jak „Pamiętnik Literacki”, „Ruch Literacki”, „Teksty Drugie”, „Archiwum Emigracji”, „Ekspresje”, „Świat i Słowo”, „Twórczość”, „Odra”, „Tygiel Kultury”, „Akcent”, „Kwartalnik Literacko-Artystyczny” „Nowa Dekada Krakowska”, „Topos” „Czas Literatury”. Jego książki, rozprawy i eseje przetłumaczone zostały na język angielski, rosyjski, włoski, holenderski, rumuński, bułgarski. 

Był stypendystą Fundacji Kościuszkowskiej (w Nowym Jorku), Fundacji imienia Romerów (w Ottawie), wygłaszał wykłady m. in. w Londynie, Nowym Jorku, Montrealu, Toronto, Pradze, Brasilii, Kurytybie.  W 1986-88 prowadził sekcję literatury i teatru w Klubie Inteligencji Katolickiej w Krakowie. W latach 2002-2007 wykładał w Studium Literacko-Artystycznym UJ.  Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Wspólnie z Gabrielą Matuszek-Stec redaguje serię wydawniczą „Krakowska Biblioteka SPP”. Jest zastępcą redaktora naczelnego „Kontekstów Kultury”. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2000), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2008), Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2011), Odznaką Honoris Gratia (2019).